رویکرد پرسشگرایانه

سیاسی اجتماعی اقتصادی و انتقادی

رویکرد پرسشگرایانه

سیاسی اجتماعی اقتصادی و انتقادی

سیاسی ؛ هرال تربیون

طالبان جلو قدرت روز افزون طالبان را باید گرفت

تورم قدرت جنگجویان طالب و القاعده در مناطق سرحدی پاکستان خطرات تهدید آمیزی را در برابر قوای ائتلاف و نظامیان ناتو در افغانستان وضع کرده است.

ملیشه های طالبان پاکستانی، مانند حامیان دهشت افگن شان در افغانستان ، تلاش بر اعمال عقاید افراط گرایانه ای شان دارند. در جریان شش سال گذشته بیشتر از هزار تن اتباع پاکستان طی حملات تروریستی در مناطق سرحدی جای که جنگجویان تندرو اسلامی بیشترین قدرت را دارند، بکام مرگ رفته اند.

اما رهبران سیاسی جدید در پاکستان،با آن که از قدرت سیاسی و نظامی خوب جهت مبارزه با تروریزم  و سرکوب نمودن افراط گرائی برخوردار هستند به تهدید های ناشی از شورشگری تن داده و تسلیم آن شدند. تفاهم و مزاکره با رهبران تندرو و متعصب طالبان را بر مبارزه و برچیدن شان ترجیح دادند، البته با توجه به این که نتایج اینگونه تفاهمات برای برقراری صلح با یک گروهی که هیچ ارزشی به صلح و ثبات قائل نیست به تجربه ثابت شده است که رهبران پاکستان دست به فریب خود زده اند.

از سوی دیگر استراتیژی نظامی گرایانه و اعزام نیروی نظامی ایالات متحده امریکا برای پاکسازی مناطق مرزی از وجود طالبان و عناصر القاعده نیز جواب مطلوب مسئله نیست و حتی به افزایش حس انتقام جوی و خشم ضد امریکائی در سراسر پاکستان دامن خواهد زد.

بی توجهی، باورمند و  مسلکی نبودن قوای سرحدی پاکستان در مبارزه با افراط گرائی این کشور را از مسیر اصلی آن باز داشته است. پس رهبران سیاسی و فرمانده جدید ارتش آقای جنرال اشفاق پرویز کیانی میباید نیروهای کار آزموده و واحد های نظامی آموزش دیده ارتش پاکستان که به راه کار مبارزه و سرکوب کردن شگرد مبارزاتی شورشیان و بنیاد گراه ها آشنائی کافی دارند را  بکارگیرد، تا صلح و ثبات برای ملت پاکستان پایدار بماند و کشور از وجود شورش و یاغی گری پاک شود.

در بررسی دیگر نقش رهبران قبیله ای را نیز باید بخاطر داشت. این رهبران باید از طالبان فاصله بگیرند. ولی این خواسته در صورت محقق می شود که اسلام آباد و واشنگتن مساعدت های اساسی و قابل توجهی اقتصادی را برای آن در نظر گیرند. در جریان شش سال گذشته،ایالات متحده امریکا بیشتر از هفت ملیارد دالر را برای عملیات های نظامی به حکومت پاکستان پرداخت کرده است که اندک از آن هم در مبارزه با شورشگری و دهشت افکنی استفاده نشده است. در حالیکه در مدت یاد شده سه ملیارد دالر به سایر بخشها از سوی واشنگتن اختصاص داده شده است.

در ماه های جاری سنتاتور جوسف بیدن و رچارد لوگرد تصمیم دارند طرحی که 15 ملیارد دالر مساعدت مالی برای توسعه اقتصادی ، تامین صحت و ترویج تعلیم و تربیه در پاکستان را در ده سال آینده تهیه می کند، به کنگریس امریکا پیش خواهد کرد که کنگریس نیز باید آن را تصویب کند.

  

ایالات متحده امریکا نیز باید حکومت جدید پاکستان را از بازگشت به حالت عادی حمایت کند و اطمینان دهد که کمک های آینده در مجرای تقویت حکومت مردمی به مصرف رسیده و حکومت مرکزی را یاری دهد تا اداره و کنترول بر قوای نظامی کشور که در بعضی مواقع خودش بجای قانون عمل می کند ، بازیابد و همچنان سرویس اطلاعاتی پاکستان که بیش از اینکه به حکومت مرکزی وفادار باشد به شورشیان و بنیادگرائی متعهد اند، تحت کنترول حکومت مرکزی در آورد. 

 سفر که صدر اعظم پاکستان،یوسف رضا گیلانی در ماه اخیر به واشنگتن داشت ، رئیس جمهور بوش باید از وی در این دیدار حمایت قوی خود مبتنی بر تبادله تعهد برای پشتبانی از دولت تحت فشار افغانستان و نبرد با تروریزم در پاکستان را اعلام کرده باشد.

واشنگتن از انیکه مدت طویلی از پرویز مشرف حمایت و دفاع کرد،اشتباه هات زیاد و قابل ملاحظه ای را مرتکب شده است که این حمایت بی قید و شرط بیشترین لطمه را به اعتبار امریکا وارد نموده  است و این باور را به مردم پاکستان بوجود آورده  که جنگ با تروریزم، جنگ برای امریکاست نه برای منافع خودشان.  

هر دو کشور پاکستان و ایالات متحده امریکا، برای محار نمودن القاعده و طالبان منافع مشترک و رو به افزایش دارند، بناءً  بر ترویج دموکراسی و توسعه در پاکستان کار دو جانبه ضرورت است. آقای بوش، قبل از اینکه طالبان و القاعده مجدداً قدرتمند شوند، همین اکنون رهبران پاکستان را برای تحقق این مهم ترغیب نماید.

منبع : سایت "هرال تربیون"

برگردان : علی فیروز "ابوذر"