رویکرد پرسشگرایانه

سیاسی اجتماعی اقتصادی و انتقادی

رویکرد پرسشگرایانه

سیاسی اجتماعی اقتصادی و انتقادی

داستان داردناک یک پدر؛برگرفته از سایت روز نامه پیمان

پدرکودک چهار ماهه ام القاعده نیست

این، اظهارات اعضای هیأت اعزامی شورای ملی به ولایت هرات و محل وقوع فاجعه بود که روز چهار شنبه درنشست عمومی شورای ملی بیان شد. هیأت گفت: در حالی که مردم محل 90 نفر از اعضای فامیل خود را از دست داده احساساتی بودند و پارچه های گوشت و اعضای بدن خانواده های شان را با خود داشتند، با یک صبر و تحمل و شکیبایی بی نظیری از هیأت استقبال کردند و حتی خوش آمدید گفتند که واقعاً شجاعت و مردانگی مردم افغانستان را به ویژه مردم ولایت هرات را به اثبات می رساند. شرح ماجرای این تراژیدی را هیأت اعزامی این گونه بیان کرد:

فردای شبی که بمباران صورت گرفته بود، مردم محل با احساساتی که داشتند، دست به تظاهرات مسالمت آمیز زدند که در عین زمان کاروانی از ارتش ملی به طرف دل آرام در حرکت بود. چهار موتر عبور نموده و موتر پنجمی مورد تهاجم سنگ از طرف مردم قرار گرفت و موترهای ششم و هفتم بالای مردم فیرمی کنند که منجر به قتل یک نفر و مجروح شدن پنج نفر دیگر گردید.

اماسربازان ارتش ملی گفته اند که بالای شان از طرف مردم شلیک صورت گرفته و حتی به موترهای شان اصابت نموده است و آن ها برای دفاع از خود شان مبادرت به شلیک جوابی نموده اند، ولی مردم محل تیراندازی را بالای موترهای ارتش ملی رد نموده و می گویند: ما تنها سنگ پرتاب نمودیم.

به گفته هیأت مردم محل فیر بالای ارتش ملی را رد نموده اند هیأت می گوید تعدادی ازقربانیان قریه عزیز آباد به یک گروپ ساختمانی و کمپنی ای که مربوط قوای ائتلاف می باشد عضویت داشتند و کارگاه های مخصوص میدان هوایی شیندند (اسفزار) را در دست داشتند. فردای آن شب قوای ائتلاف، افراد باقی مانده را که با آن ها کار می کردند جواب داده و روز یک شنبه 3/6/1387 کارت های آ ن ها را بازپس گرفتند.

طبق اظهارات این هیأت، مردم گفته اند: ما از مسئولین امنیت ملی، پولیس ملی و ارتش ملی شکایت خاصی نداریم ولی این را می فهمیم که جاسوسان قوای ائتلاف گزارش غلط را مبنی بر حضور دشمن در قریه عزیز آباد داده اند و 90 نفر از مردم ملکی را به شهادت رسانیدند.

رئیس امنیت ملی ولایت هرات به این هیأت گفته است: از طرف کارمندان خود شان و ادارات دیگر در محل واقعه از موجودیت طالبان داخلی و خارجی کدام اطلاعی در دست نداشتند و همچنان نیروهای ائتلاف در این عملیات با ما هیچ هماهنگی نداشتند.

به گفته هیأت، فرمانده امنیه ولایت هرات و مدیر کشف قول اردو نیز با سخنان رئیس امنیت ملی موافق بوده و گفتند که قوای ائتلاف در این عملیات با آن ها هماهنگی نداشتند.

هیأت می گوید:ما روز دوشنبه 4/6/1387 فرمانده نیروهای ویژه ایالات متحده امریکا را که مسئولیت حمله جنوب غرب را به عهده دارد ملاقات نمودیم اما این فرمانده جواب قناعت بخشی به هیأت نداد که باعث واکنش جدی هیأت گردید. به گفته نمایندگان فرمانده ناتو از آمادگی چنین مجلسی اظهار بی خبری نمود و گفت: به وی گفته شد که با مقام ولایت هرات ملاقات دارد با آ ن هم و دلایلی را در خصوص این بمباران بیان کرد که قناعت هیأت را فراهم نکرد و گفت: هیأتی از بگرام جهت تفتیش آمده است، مسئله را تحت بررسی گرفته و بعدا" نتایج آن از طریق مقامات ما ارائه خواهد شد.

این عضو هیأت می گوید: این جنرال امریکایی در اخیر گفت: من صلاحیت حرف زدن را ندارم، در حالی که از تمام واقعه خبر داشت.

هیأت می گوید: آنچه ما در قریه عزیز آباد دیدیم واقعا" فاجعه بار بود.

به گفته هیأت ازفامیل شخصی به نام محمد داوود کودک چهار ماهه تا پسر 12 ساله اش از بین رفتند.

از خانوادة تیمورشاه از آرزوی 12 ساله گرفته تا امان هشت ماهه و مادرشان کشته شدند.

از فامیلی که تعداد شان هشت نفر بوده و پیر مردی که هشتاد سال عمر داشته و او را اعضای خانواده اش پرستاری می کردند فقط همان پیرهشتاد ساله زنده مانده است و دیگر کسی نیست.

بر بنای گزارش هیأت،از 9 خانواده از قوم اسحق زی که در این قریه مهاجر بودند، حتی یک نفرهم زنده نمانده است.

یکی از اعضای هیأت اعزامی به ولایت هرات گفت: یازده سوال از فرمانده زون غرب قوای امریکایی مطرح کردیم او حتی جواب یک سوال ما را هم نتوانست بدهد.

این عضو هیأت گفت من مستقیما“ از این جنرال پرسیدم که ما عامل این کشتار را جنایت کار می دانیم اگر این جنایت مربوط به خارجی ها باشد مطابق به میثاق های بین المللی، مطابق به قانون اساسی افغانستان حاضر هستی که این شخص را به ما معرفی کنی؟ و به دست ملت افغانستان بسپاری؟ متأسفانه او سکوت کرد.

هیأت از رسانه های همگانی نیز شکایت نمود و گفت: دیروز در 45 دقیقه از جریان حادثه هرات و حد اقل 10 دقیقه در مورد این که امریکایی ها در پاسخ به سوالات شما چه گفتند ازما پرسیدند اما متأسفانه فقط دو دقیقه از آنچه را که گفته بودیم نشر نمودند.

یکی از اعضای هیئات گفت: این که امریکایی ها 90 نفر ما را کشتند ما از آن ها گله نداریم اما این که فرزندان خود ما و ارتش ملی خود ما به روی ما آتش گشودند واقعا" دردناک است.

او با انتقاد از نحوه انعکاس این واقعه گفت نصف افراد کشته شده، کودکان پنج شش ساله بودند؛ اما رسانه ها به خصوص تلویزیون ها از آن هیچ انعکاسی ندادند.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد